بررسی اهمیت مدیریت آموزش در مراکز آموزشی

بررسی اهمیت مدیریت آموزش  در مراکز آموزشی

مدیریت آموزشی نوعی از مدیریت است که در مراکز آموزشی اجرا می شود. مدیریت در مفهوم کلی و عام، از دیدگاه‌های متفاوتی تعریف شده است. به عبارتی مدیر هماهنگ‌کننده و کنترل‌کننده فعالیت‌های دسته‌جمعی برای رسیدن به هدف مطلوب سازمان با حداکثر کارآیی است. در تعریف جامع ، مدیریت را هماهنگی منابع انسانی و مادی در جهت تحقق هدف‌های سازمانی گفته‌اند. می‌توان گفت مدیریت ، فعالیتی است منظم، در جهت تحقق اهداف معین که از طریق ایجاد روابط میان منابع موجود ، انجام دادن کار با مشارکت افراد دیگر و شرکت فعال در تصمیم‌گیری صورت می‌گیرد. به‌بیان‌دیگر، منظور اصلی مدیریت در هر سازمانی، هماهنگ‌سازی کوشش‌های افراد و استفاده از منابع دیگر برای تحقق هدف‌های سازمان است. در مؤسسات آموزشی این اهداف مربوط به امور آموزش‌ و پرورش و پیشبرد یادگیری و وظیفه مدیریت آموزشی است  و امروزه از ابزار های بروزی مانند نرم افزار آموزش مجازی بهره می برند.

اهداف سیستم مدیریت آموزشی

در هر جامعه ای پرورش نیروهای فرهیخته منطبق با ارزش های اجتماعی ، فرهنگی ، دینی و سیاسی جزء اهداف کلی آموزش و پرورش می باشد. به منظور دستیابی به اهداف و توانایی های مدیریت آموزشی از روش های متنوعی یاری می گیرند. 

هدف کلی آموزش‌ و پرورش در هر جامعه‌ای این است که هر فرد را طبق الگوی ارزش‌های فرهنگی ، سیاسی، دینی و اجتماعی خود تربیت کرده و انسانی متناسب تحویل جامعه دهد. اهداف آموزش‌ و پرورش سه نقش مهم در مدیریت آموزشی ایفا می‌کنند : اولاً به فرایند آموزش‌ و پرورش جهت می‌دهند ، ثانیاً انگیزه حرکت و فعالیت را به وجود می‌آورند ، ثالثاً ملاک‌های کنترل و ارزشیابی فعالیت‌های آموزشی را ایجاد می‌نمایند.

مدیریت آموزشی ، باید قبل از هر چیز اهداف مرکز آموزشی را به‌خوبی شناخته و آنها را مورد بررسی قرار دهد و به‌کار بندد که برخی از آنها عبارت‌اند از:

1- کمک به افراد سازمان آموزشی برای رسیدن به اهداف مراکز آموزشی

2- راهنمایی اعضای سازمان برای تشخیص و درک بهتر هدف‌ها

3- راهنمایی ، همکاری ، کمک ، تقویت و حمایت از اعضای سازمان آموزشی

4- مشارکت افراد در تصمیم‌گیری و تبادل‌نظر آنها و ایجاد مسئولیت‌های مشترک در سازمان آموزشی

5- ایجاد روابط انسانی مطلوب و احترام متقابل بین مدیر و اعضای سازمان آموزشی

6- شناخت نیازها و حل مشکلات دانش‌آموزان به‌منظور دستیابی به اهداف آموزشی

7- توجه به تفاوت‌های فردی و کمک به کشف و بروز استعدادهای دانش‌آموزان

8- کمک و یاری به بهبود و اصلاح فرآیند مرکز آموزشی

9- فراهم نمودن امکانات و زمینه مساعد برای بروز خلاقیت و ابتکار ، به‌منظور رشد و بلوغ فکری اعضای سازمان

10- ایجاد هماهنگی بین منابع و فعالیت‌های سازمان آموزش

11- رسیدن‌ به ‌اهداف‌ کلی‌ تعلیم‌ و تربیت‌ با استعانت از سیستم مدیریت آموزشی

12- تشخیص‌ نیازها و حل‌ مشکلات‌ دانشپذیران‌ برای‌ دستیابی‌ به ‌اهداف‌ از طریق پرتال آموزش مجازی

13-ایجاد زمینه‌های‌ مدیریت‌ مشارکتی‌ در سازمان‌ آموزشی‌ از طریق مشورت و تبادل‌ نظر و بوجود آوردن‌ احساس‌ مسئولیت‌ مشترک‌ با جلسات تحت وب

14-شناساندن‌ و تفهیم‌ هدف‌های‌ تعلیم‌ و تربیت‌ به مدرسان و کارکنان‌ مراکز و موسسات آموزشی با آموزش مجازی

15- ایجاد زمینه‌‌ کشف‌ و بروز استعدادهای‌ فراگیران‌ از طریق سیستم مدیریت یادگیری

16-اصلاح‌ و بهبود جریان‌ آموزش‌ و پرورش‌ از طریق آموزش آنلاین

17- برقراری ‌، حفظ و گسترش‌ روابط انسانی‌ مطلوب‌ و احترام‌ متقابل‌ در مرکز آموزشی از طریق آموزش Online

18- فراهم‌ کردن‌ زمینه‌ی‌ بروز ابتکار و خلاقیت‌ و رشد اعضای‌ سازمان‌ آموزشی‌ به کمک سامانه مدیریت یادگیری الکترونیکی

19- برقراری‌ هماهنگی‌ بین‌ منابع‌ و فعالیت‌های‌ مختلف‌ سازمان‌ آموزشی‌ به کمک سامانه مدیریت آموزش الکترونیکی

 مهارت‌های سه‌گانه سیستم مدیریت آموزشی

رابرت کاتز، مهارت‌های مورد نیاز مدیران را به‌صورت فنی ، انسانی و ادراکی طبقه‌بندی کرده است. مهارت ، به توانایی‌های قابل پرورش شخص که در عملکرد و ایفای وظایف منعکس می‌شود ، اشاره می‌کند. منظور از مهارت ، توانایی به‌کار بردن مؤثر دانش و تجربه شخصی است.

1 -مهارت فنی

مهارت فنی یعنی دانایی و توانایی در انجام وظایف خاص که لازمه آن ورزیدگی در کاربرد فنون و ابزار ویژه و شایستگی عملی در رفتار و فعالیت است. مهارت فنی از طریق تحصیل ، کارورزی و تجربه حاصل می‌شود. مدیران، معمولاً این مهارت‌ها را طی دوره‌های کارآموزی فرامی‌گیرند. این مهارت‌ها نظیر دانش ، روش‌های برنامه‌ریزی ، بودجه‌بندی ، کنترل ، حسابداری ، امور مالی ، کارگزینی و غیره هستند. ویژگی بارز این مهارت این است که به بالاترین درجه شایستگی و خبرگی در آن می‌توان دست یافت.

2 -مهارت انسانی

منظور از مهارت انسانی دارا بودن توانایی و قدرت کار کردن با مردم ، در انجام کار به‌وسیله آنان است. در این نوع از مهارت ، مدیران قادرند انگیزه‌های کارکنان را دریابند و از محرک‌ها و نیازهای آنان در رهبری مؤثر بهره گیرند. مهارت انسانی به‌آسانی قابل حصول نیست و روش‌های مشخصی ندارد اما امروزه روان‌شناسی اجتماعی و مردم‌شناسی ، زمینه دستیابی به این مهارت را فراهم می‌نمایند.

3 -مهارت ادراکی                       

مهارت ادراکی یعنی توانایی درک پیچیدگی‌های کل سازمان و تصور همه عناصر و اجزای تشکیل‌دهنده کار و فعالیت سازمانی به‌صورت یک واحد در سیستم. به‌عبارت‌دیگر، توانایی درک و تشخیص اینکه کارکردهای گوناگون سازمان به یکدیگر وابسته هستند و تغییر در هر یک از بخش‌ها ، الزاماً بخش‌های دیگر را تحت تأثیر قرار می‌دهد. مدیران واجد این مهارت قادرند به دریافت اطلاعات و تحلیل مسائل سازمان پرداخته و با توجه به اهداف سازمان به تهیه طرح‌ها و ارائه راه‌حل‌ها بپردازند.